De oude leeuw

Een oude leeuw, die te zwak was om te jagen of te vechten voor zijn eten, besloot dat hij het van zijn slimheid moest hebben. Hij ging liggen in een grot en deed voorkomen dat hij ziek was, en als dieren hem dan bezochten, greep hij ze en at hen op. Toen er op deze manier al vele waren gesnuveld, kwam er een vos die hem door had en hij wachtte op een afstandje van de grot en informeerde naar de gezondheid van de leeuw: “Slecht” antwoordde de leeuw en vroeg waarom hij niet binnen kwam. “Ik zou binnen komen” zei de vos, “maar ik zag vele sporen naar de grot gaan en geen enkel ervandaan komen.”