De vos en de rozenstruik

Een vos gleed eens uit toen hij een hek overklom. Om zichzelf van een val te redden greep hij naar een rozenstruik. De doorns deden zijn poten bloeden en in zijn pijn schreeuwde hij: “O jee! Ik deed een beroep op je hulpvaardigheid en nu ben ik slechter af dan hiervoor.” “Ja vriend!” zei de roos. “Je maakte een domme vergissing toen je je aan mij vasthield. Ik hou mezelf vast aan iedereen.”