Y lleuad a’i mam

Gofynodd y Lleuad unwaith i’w Mham wneuthur mantell a’i ffitiai hi yn berffaith. “Pa fodd,” meddai y fam, “y gallaf wneyd mantell i’ch ffitio chwi, sydd weithiau yn Lleuad newydd, ac weithiau yn llawn llonaid, ac weithiau na’r naill na’r llall?”

Gwaith anhawdd iawn ydyw boddio rhai pur gyfnewidiol eu meddwl.