Nogai bót

Wiodły wojnę srogą Bót z nogą. Ten ją winował, Że się na niej psował, Tamta, iż ją uciskał. Wdał się w to szewc, co zyskał. A w pokorze i trwodze Kłaniający się nodze, Gromiąc bót rzecze groźno wstrząsając narzędzie: Szanuj nogę, choć cię drze, bót bez niej nie będzie.