Podróżny

Arab jeden, gdy go noc w podróży zapadła, A był dwa dni wśród stepu bez wody, bez jadła,

Postrzegł worek na drodze, wziął rozweselony, A w blasku gwiazd chcąc wiedzieć, czem był napełniony, Jęknął i rzekł niezmierną boleścią przejęty: Jam rozumiał, że kasza, a to dyamenty.