Podróżnyi kaleka

Nie skarżyłem na ludzi, nieskarżył na losy, Choć musiałem iść w drogę ubogi i bosy. Wtem gdy razu jednego do kościoła wchodzę, Postrzegłem, leży żebrak bez nogi na drodze. Nauczył mnie tem bardziej milczyć ów ubogi: Lepiej mnie bez obuwia, niż jemu beż nogi.