Rzepa

Kulawy, głuchy, stary i ślepy Zeszli wór rzepy. Chciało się podjeść, bo jeść nie mieli;

Lecz gdy szło o to, jakby ją wzięli, Powiedział stary: Ja nie ugryzę. — Powiedział chromy: Ja ledwo lizę. — Ślepy: Nie widzę jej towarzysze! — Głuchy: A ja was bracia! nie słyszę. — I tak gdy ciągle spór z sobą wiedli, Została rzepa, i nic nie jedli. Jak u nich rzepa, tak u nas mienie. Każdy ma swoje wyrozumienie; Gdy o zysk idzie, chcemy zarobić, A kiedy na zysk, nikt nie chce robić.