Worki

Nie patrzajmy na wzorki. Zeszły się raz dwa worki, Pozłacany I skórzany. Pozdrowiwszy się wdzięcznie,

Rzekł złoty: To niezręcznie, Iżeś skórzany, I obszarpany; Gdy patrzę na cię, Żal mi cię bracie! — Choć ja u kupca, ty między pany, Rzekł mu skórzany, Ani się troszczę, Ani zazdroszczę; Owszem mnie cię żal bracie! żeś choć złoty, głupi! Nie ten dobry, co błyszczy, ale ten, co kupi.