Dudekz fedra

Źle ten czyni, kto cudzą rzecz sobie przyswoił. W pióra się pawie dudek ustroił,

I w tej postawie Wszedł między pawie. Poznały zdrajcy świeże rozboje, Postradał cudze, i stracił swoje. Z tej więc pobudki Wrócił, gdzie dudki; A te w śmiech z niego: Chciałeś cudzego? Dobrze ci tak, i nikt cię żałować nie może, Kiedyś stworzon na dudka, bądź dudkiem nieboże.