Lwicai maciora

Źle to, gdy się podli szczycą. Zeszła się raz świnia z lwicą, Więc w dyskursa, w tych przewlekła Z żalem świnia lwicy rzekła: Żal mi ciebie — luboś godna, Luboś zacna — żeś mniej płodna.

Patrz na moje zgraje świnków, Co tu córek! co tu synków! A wszystkie jednym pomiotem! — Rzekła lwica: Wiem ja o tem, Rodź ty dziesięć, cztery, dwa, Ja jednego, ale lwa.