Folk Tale

Li setti Tistuzzi

AuthorGiuseppe Pitrè
Book TitleFiabe novelle e racconti popolari siciliani
Publication Date1870
LanguageSicilian
OriginItaly

Cc'era 'na vota 'na vicchiaredda. Sta vicchiaredda avía 'na niputi, e cci facía fari tutti li cosi di casa; idda niscía, e java a vuscàrisi lu pani. 'Na jurnata purtò a la casa setti testi d'agneddu; li duna a la niputi e cci dici: — «Tanàsia, io nesciu; tu cocimi sti setti testi, ca quannu aggiru, nni li manciamu.» La picciotta pigghia ddi testi e li misi a còciri. Cc'era la gatta vicinu: e comu sintía lu ciàuru dicía:

«Meu meu!

Menza tu e menza eu!»

La picciotta pigghia 'na testa di chiddi; menza nni duna a la gatta, e menza si la mancia idda. Si vôta la gatta 'n'àutra vota:

«Meu meu!

Menza tu e menza eu!»

La picciotta nni pigghia 'n'àutra e la sparti, mità a la gatta, e mità idda. La gatta 'un si cuitau, e si misi a chiànciri arreri:

«Meu meu!

Menza tu e menza eu!»

'Nsumma a una a una, li setti testi calàru tutti nna lu stomacu di 'Tanàsia e di la gatta. Quannu li testi fineru, la picciotta si misi 'n cunfusioni e si misi a grattari la testa: — «E comu fazzu, quannu veni mè nanna?!» E 'un sapennu comu fari, grapi la porta, e scappa, lassannu la casa a gamm'all'aria.

Camina camina, capitò 'nta 'na campagna di chisti; talía 'n terra, e vidi attuppateddi; nni pigghia 'na pocu e si nni fa 'na bella cullana, e dui belli braccialetti; e si li 'nfila. La sira cci scurau 'nta 'na campagna; stanca e sdisulata si jittau sutta un arvulu e s'appinnicau. Cu' passanu? tri fati; e comu la vidinu, dici la cchiù granni: — «Chi mi pari piatusa sta giuvina! Io cci dugnu pi donu chi addivintassi cchiù bedda chi è.» — «E io, dici la mizzana, chi sti cosi chi havi a lu coddu e a li pusa cci putissiru addivintari perni domanti e petri priziusi.» — «E io, dici la cchiù nica, chi putissi pigghiari un Re!» E spireru. S'arruspigghia 'Tanàsia, e si vidi li braccialetta e la cullana tutti di cosi priziusi; dici: — «E cu' mi ha fattu stu beni? Lu Signuri cci l'arrenni!»

Lassamu a idda e pigghiamu a la nanna. La nanna comu s'arricugghíu e vitti la casa sbarrachïata, l'ossa di li testi, e la niputi fujuta, si sucau: — «Gesu! tutti si li manciau!» E si metti a firriàrisi casa casa dicennu: — «Tutti si li manciau.» Locca e 'mpatidduta niscíu di la casa; pinsava, pinsava, poi dicía: — «Tutti si li manciau!...» e 'un si putía dari paci.

'Na jurnata lu Riuzzu iju a caccia; e unni va a càpita? nna dda stissa campagna unni cc'era 'Tanàsia, bedda, bedda quantu lu Suli e la Luna. Comu scontra sta bedda giuvina, dici: — «Oh! chi gran caccia! — E tu ccà chi fai?» La picciotta cci cuntau la cosa, e lu Riuzzu, càuda càuda si cci spigau, e si la purtò a palazzu. 'N tempu 'na simàna fôru fatti li capituli, e lu Riuzzu si maritò cu 'Tanàsia: e stavanu tutti dui contenti gudennusi lu capiddu di 'n testa.

Ora succedi ca la vecchia caminannu caminannu trasi 'nta la citati unni cc'era 'Tanàsia. Trasi e passa di lu Palazzu riali, unni cc'era affacciatu lu Riuzzu e 'Tanàsia. 'Tanàsia comu la vitti la ricanuscíu; dici: — «Chista mè nanna è. — Subbitu, cammareri, scinniti nni sta vicchiaredda e dicìticci ca acchiana a Palazzu, ca cc'è alloggiu e manciari pi idda.» Lu cammareri va. — «Bona donna, dici la Riggina ca cc'è alloggiu e manciari pi vui; acchianati.» La vecchia, comu s' 'un l'avissi 'ntisu, java dìcennu sempri: — «Tutti si li manciau!» e si sucava. Lu cammareri torna nni la Riggina: — «Maistà, la vecchia nun senti; cci fici la 'mmasciata, e cci 'ntisi diri «Tutti si li manciau!» e havi 'na patacía ca fa scantari.» La Rigginedda chiama a n'àutru, e cci fa fari la stissa cosa; comu lu cammareri va nna la vecchia, la vecchia s'agghiuttía e dicia: «Tutti si li manciau!» Quannu la Rigginedda 'ntisi accussì, dissi 'nta idda: — «Gesu! ancora a li tistuzzi pensa! E si chista acchiana e mi sbrïogna, io unni m'hê jiri a 'nfilari?! Vecchia affamata! ca ddoppu un annu, ancora chianci dui schifíi di testi!» Si vôta poi cu li cammareri e cci dici: — «Subbitu, ordini e cumannu mio, pigghiati a sta vecchia magàra, jittàtila d'un finistruni appinninu.» Li cammareri hannu pigghiatu dda vecchia, l'hannu 'mmurdutu; tiritùffiti! e la sdirrubbaru di lu finistruni. 'Tanàsia si guadíu cu lu Riuzzu.

E arristaru filici e cuntenti,

E nuàtri ccà senza nenti.

Ficarazzi.


Text viewBook