Folk Tale

Li frati scarsi

TitleLi frati scarsi
Book AuthorGiuseppe Pitrè
Chapter Nr.107
Language codescn
Origin (region)Sicilia

C'eranu tri frati ed eranu poviri tutti tri. Lu cchiù granni avía setti figghi, e nun avía chi dàrici a mangiari; jia a cògghiri la ministredda. Comu jia a cògghiri la ministredda ci 'ncuntrau unu chi avía la fataciumi, e cci dissi: — «A tia, unni vai?» — «Vaju a cògghiri la ministredda pri li mei figghi.» — «Talè, iddu rispusi, iu ti dugnu sta vìriga. Tu ora camini sinu un certu puntu e poi ti fermi! Vidi ca cc'è 'na valàta, scattíi tri voti e si grapi la valàta. Comu si grapi la valàta, truvirai dinari pri quantu ni vôi.» Iju iddu; la valàta 'si grapiu, e poi trasíu. Ddà c'era un pupu cu un lignu a li manu. Iddu, allura chi trasíu, ci dissi a lu 'nfatatu: — «Vidi ca ddà c'è un pupu cu un lignu a li manu; comu tu arrivi ci hai pigghiari lu lignu, e poi ci dici: — «Gràpiti pipi, e chiùiti pipi!» Lu pupu ci lassau jiri lu vastuni, e si grapíu lu tisoru. Poi lu 'nfatatu si pigghiau dinari pri quantu ni vulíu, e si li purtau a la sò casa. Arrivannu a la sò casa, tuppuliau e li figghi ci graperu. Comu vittiru a sò patri accussì carricatu, ci dissiru li figghi: — «La purtau la ministredda?» — «Sì, rispusi lu patri, purtaju àutru chi ministredda!» Li figghi tutti prijàti ci dissiru: — «'Nca chi purtau?» Lu patri iju a sdivacari supra lu lettu, e ci lu jinchíu di dinari chinu chinu. Poi si misiru a fari di li granni pranzi! L'àutri frati pirò, sapennu ca era scarsu, dissiru: — «Comu va ca nostru frati accussì scarsu, fa ssi granni spisi?» E ci jeru dintra dicennu: — «Chi cc'è, frati miu? Tu ora ti la jetti bona!.. Ma d'unni ti vìnniru ssi dinari? Chi facisti, chi 'mbrugghiasti!» — «E chi sàcciu, ci dissi chiddu. Lu Signuri propria ca m'ha vulutu agivulari!» E lu frati granni nun ci lu vulía diri! Poi pirò tantu lu misiru a li stritti, ca si lu ficiru diri. E ccà ci cuntau tuttu lu fattu. Iddi jeru ddà, e lu frati granni pirò ci dissi di dirici primu: — «Gràpiti pipi, e chiùjti pipi!» Iddi pirò, o fu ca si lu scurdaru, o fu ca nun ci lu vòsiru diri, ci dissiru: — «Gràpiti pipi, e chiùjti varcòcu!» Lu tisoru a si paroli nun si grapíu; e iddi si ni arriggiraru. Poi lu dissiru a sò frati, e lu jeru a truvari dintra: — «O frati miu, ci dissiru, chi tisoru!? chi nenti! Ddà nun si grapíu nuddu!» — «Ma dicitimi 'na cosa, rispusi lu frati: comu ci dicistivu a lu pupu quannu arrivastivu?» — «Ci dissimu: Gràpiti pipi, e chiùjti varcòcu!» — «Pirciò lu tisoru nun si grapíu! Vuiàvutri ci avèvavu a diri comu vi dissi iu: Gràpiti pipi, e chiùjti pipi!» Li frati essennu stati riprisi d'iddu, e vidennu ca pri virità avìanu sgarratu, ci jeru arreri. Come arrivaru, ci dissiru li frati a lu pupu di dintra: — «Gràpiti pipi e chiùjti pipi!» Lu tisoru subbitu si grapíu, e li frati traseru, si pigghiaru li dinari; ma comu accustaru pi nèsciri, la valàta 'un si muvíu cchiù, e arristaru ddà intra morti di miciàciu.

Polizzi-Generosa.


Text viewBook