Y gwybedyn a’r ych

Gwybedyn, wedi bod yn ehedeg oddi amgylch i ben Tarw, o’r diwedd a ddisgynodd ar ei gorn, ond ar yr un pryd, a erfyniodd ei faddeuant am ei flino; “ond,” meddai, “os yw fy mhwysau yn eich poeni, yn y gradd lleiaf, dywedwch y gair, a mi a âf ymaith yn y fan.” “O, na flinwch eich pen am hyny,” atebai y Tarw, ucanys nid yw ond yr un peth i mi pa un ai a aroswch, neu’r ehedwch ymaith; ac i ddyweyd y gwir, ni wyddwn I ddim eich bod chwi yna.”

Po lleiaf y meddwl, mwyaf yr hunan.