Folk Tale

trans-8655

Book TitleEsopet
Publication Date1300
LanguageMiddle Dutch
OriginNetherlands

Tenen hope stonden in I perc Goede weders ende sterc. Alsi den vleeschhouwer saghen comen, Dene woude achter den andren dromen; Elc woude andren steken voert; Int ende vielen si alle overboert. Die vleeschouwer sloech sine hant Ane den vortsten, die hi vant, Ende dodene metter vaert. Doe doken die ander achterwaert. Elc riep daer hi lach ende doec: ‘Ic bens ontgaen! soe ben ic oec!’ Als men den achtersten soude slaen, ‘Nu eest,’ seegt hi, ‘wel te rechte vergaen! Soe hert eest hoeft an den weder, Wi hadden wel ghesteken neder, Hadden wijs ghedreghen overeen. Wi hadden quaden raet, dat sceen.’ Nochtan eest I ghemeen ghebod: Helpt di selven, soe helpti God. Es I gheslachte groet van maghen, Ende conen si niet overeen ghedraghen, Hare cracht es al verloren Als bi den weder van te voren.


Text viewBook