Chłopi cielę

Nie sztuka zabić, dobrze zabić sztuka, Z bajki nauka. Szedł chłop na jarmark ciągnąc cielę na powrozie; W lesie w wązowie W nocy burza napadła, a gdy wiatry świszczą, W ciemności postrzegł wilka po oczach, co błyszczą, Więc do pałki; jął machać, nie myślawszy wiele, Zamiast wilka, co uciekł, zabił swoje cielę. Trafia się i nie w lesie, panowie doktorzy! Lek pałka, wilk choroba, a cielęta chorzy.