Koti kogut

Kot sprawiedliwy koguta dławił Za to, iż się czynami zbyt złemi osławił; A te czyny były takie: Budził zwierzęta wszelakie, A budzić się niegodzi, Sen przerwany zdrowiu szkodzi. Małżeńskiej wiary koty wielbiciele, On miał żon wiele: — A co gorzej, nieprzykładnie, Szkaradnie, Bez względu na pokrewieństwa Wchodził w małżeństwa. Dławiącemu, Jak mógł, rzekł po swojemu Dławny: Sędzio sławny! Przykładny kocie! Wiem ja o twojej żarliwej cnocie, I kiedy się jej dziwię, Pozwól, niech się też usprawiedliwię.

Mój ród jeżli rozpładzam, Ludziom przeto dogadzam. Piejąc budzę do pracy, I majętni i żebracy Dla tego mnie chowają. — Na tobie się nie znają, Rzekł kot, a że ja głodny, Więc ty życia niegodny.