Nocnistróże

Małe złego początki wzrastają z uporu; Zawżdy ludzi omamia płochy punkt horonu. Miasto jedno w ustawnej zostawało trwodze, Jędrzej, Piotr, nocni stróże, zawzięli się srodze. Więc rozruch w domach, w karczmach, na każdej ulicy, Piotra wójt utrzymywał, Jędrzeja ławnicy. Za mężami szły żony, za starszymi dzieci, Przeniósł się wreszcie rozruch od mieszczan do kmieci. Wojna zatem, i oto przez lat kilkanaście Piotr krzyczał: Gaście ogień; Jędrzej: Ogień gaście.