Folk Tale

Su pilloni fuìu

Translations / Adaptations

Text titleLanguageAuthorPublication Date
L'uccello fuggitoItalian__
AuthorFrancesco Mango
LanguageSardinian
OriginItaly

Una borta ci fiat unu rei chi teniat unu bellissimu canarieddu, e du stimat mera, e iat incarrigau apposta unu serbidori po di donai a pappai e po du attendiri in totu, po chi no si nci fuessit. Ma una bella dì, in d’unu momentu chi su serbidori iat lassau su portillittu de sa cabbia obertu, su canarieddu si nci fiat fuìu.

Su cambareri fiat disperau, puita sciiara chi su rei chi boliat beni a su canariu, no iat a-porri suffriri ch’issu ci d’essit lassau fuìri. Infatti, benniu su rei e scipiu su fattu, iat donau s’ordini chi su cambareri fessit bogau po sempri de su palazzu suu. Su serbidori iat comenzau insaras a prangi, e a domandai perdonu e grazia, po sa famiglia manna chi teniat, promittendi e giurendi chi una simili mancanza no d’iat a essi fatta prus.

Insaras su rei moviu a cumpassioni, d’iat fattu zerriai a sa presenzia sua, d’iat nau: – «Ascurta: si tui mi spiegas duas cosas chi deu ti domandu, t’happu a lassai in su palazzu miu, si no, ti nci happu a bogai de mala manera». –

«Neridi, Maestadi,» iat arrispustu su serbidori, «deu seu prontu a totu». – «Ebbeni, tui deppis nai cras sa distanza chi c’est de innoi a su celu, e cantu perdas ci funti boffias po fabbricai su palazzu miu».

Su serbidori promittit chi iadessi arrispustu a sa doman da, mancai in su coru suu sciessit de no essi bonu. Infatti ci fiat bessiu prangendi de su palazzu, e iat agattau in sa ruga unu gopai suu, chi biendiddu prangi, d’iat domandau su motivu.

E issu d’iat contau su fattu. «Est po custu chi si disperais?» d’iat nau su gopai, «sa risposta è fazili a d’agatai, e deu si da nau subitu. Pighai unu rotulu de spagu mannu mannu mannu, e narai a su rei chi custa è sa distanza chi c’est de sa terra a su celu, e po sa cantidari de is perdas, naraiddi chi ci ndi funti dus milionis. Si issu si circara de fai osservazionis, naraiddi chi misurit sa distanza, e chi contit is perdas».

Su serbidori si ndi fiat andau totu cuntentu, e a s’uncras si fiat presentau a su rei. «Ebbeni», d’iat nau su rei, «ita' has fattu po su chi t’happu ordinau?» – «Eccu, Maestadi, sa risposta: sa distanza chi c’est de sa terra a su celu è custa», e di presentat su rotulu.

Su rei iat nau: «No, no è beru, no è custa». E su serbidori: «Misuriridda, e d’hat a biri si happu a tenni arresgioni». Su rei insaras si fiat cittiu, poita no sciera ita arrispundi: «E is perdas chi funti in su palazzu miu?» iat nau su rei.

«In su palazzu suu ci funti dus milionis de perdas». – «Oh», arrispundit su rei,«custu poi no è beru assolutamenti». – «Sì, sì», iat nau su serbidori, «custu è berissimu, fazaridas contai, e d’hat a biri si deu happu a nai sa beridari». –

Su rei maravigliau de su spiritu de su serbidori, non solu d’iat tentu in domu cun issu, ma d’iat donau una summa manna de dinai, chi su serbidori iat dividiu cun su gopai, puita d’iat cunçillau su modu de si ndi bessiri de impacciu.


Text view