De wolf en de kraanvogel

Een wolf vrat botten, echt heel veel. Een bleef er steken in zijn keel. De wolf beloofde, doodsbenauwd, een premie aan wie hem redden zou. De kraanvogel met zijn lange nek, haalde het botje uit zijn bek. Na de geslaagde operatie, wilde de kraanvogel zijn gratificatie. Toen zei de wolf: ‘Niet slim, heer kraan, om niet stil te staan bij al het goede, dat u wordt gedaan. U stak uw hoofdje in mijn mond, toch bleef u levend en gezond. Vraag u eens af, mijn beste mensen, wat voor beloning kan hij nog wensen? Als iemand hier al een bonus verdient, dan ben ík dat wel, beste vriend.’