Szedł raz chłop z parą wołów na orkę.Gdy doszedł na pole, obu zwierzętom zaczęły rosnąć rogi, rosły i rosły, a gdy chciał wracać do domu, były takie wielkie, że nie mógł z nimi przejść przez bramę.Na szczęśnie szedł właśnie rzeźnik, któremu je oddał.Dobili handlu w ten sposób, że miał rzeźnikowi przynieść miarkę nasion buraków.A rzeźnik miał mu potem za każde ziarenko zapłacić brabandzkiego talara.To się nazywa dobry handel!Chłop poszedł do domu i przyniósł na plecach miarkę nasion buraków, po drodze jednak wypadło mu z worka jedno ziarenko.Rzeźnik spłacił go, jak ustalili.Gdyby chłop nie zgubił ziarenka, to miałby o jednego brabandzkiego talara więcej.Gdy wracał tą samą drogą do domu, z ziarenka wyrosło drzewo, a sięgało ono aż do nieba.Pomyślał więc chłop:"Ponieważ jest okazja, musisz zobaczyć, co tam na górze aniołowie robią, popatrzyć im raz w oczy."Wlazł więc na górę i zobaczył, że aniołowie młócą owiec, a gdy się tak przyglądał, spostrzegł, że drzewo, na którym siedział, zaczęło się trząść.Spojrzał w dół i zobaczył że ktoś próbuje je ściąć."Gdybyś spadł, byłoby z tobą źle,"pomyślał, a w potrzebie nie przyszło mu nic innego do głowy, jak to by wziąć owsianych plew, które leżały tu kupami, i ukręcić z tego sznur.Chwycił też za motykę i cepa, które leżały wkoło w niebie, a potem spuścił się na linie, lecz na ziemi wpadł prosto do głębokie głębokiej dziury, a miał to wielkie szczęście, że miał motykę, bo właśnie przy jej pomocy wyciął sobie schody, wyszedł na górę, a na dowód zabrał cep, żeby nikt nie wątpił w jego opowieść.