Folk Tale

Don Firriulieddu

AuthorGiuseppe Pitrè
Book TitleFiabe novelle e racconti popolari siciliani
Publication Date1870
ATU312
LanguageSicilian
OriginItaly

Si cunta e si raccunta ca cc'era un burgisi e avia 'na figlia; sò patri si nni ij' a travagliari di fora senza pani; la muglieri fici lu pani e cci lu mannà' cu la figlia. Sò patri cci dissi: – «Pri vìniri a truvari a mia, vidi ca fazzu un viuolu di caniglia, tu piglia caniglia caniglia, e mi vieni a trovi.» Passava pi casu lu vecchia Dragu, e vitti lu viuolu di la caniglia, e dissi: – «Chista è cosa significativa;» guastò la caniglia chi jia nni lu burgisi e la minti a jiri nn'iddu. 'Nquà parti la figlia cu lu pani pri jiri nni sò pa'; camina caniglia caniglia e si riduci nni lu Dragu; quannu lu Dragu vidi affacciari sta picciotta, cci dissi: – «Tu ha' a essiri mà muglieri.» La picciotta si minti a chiànciri. Sò patri nu vidiennu arrivari a la figlia, la sira si nni va a la casa e accumencia a circari a sò figlia; nu la putiennu truvari, fici prummissioni a Diu pri vinìricci 'na figlia o un figliu. Doppu l'annu cci vinni un figliu e cci misiru Do Firriulieddu; doppu tri jorna stu picciliddu cci parlò e cci dissi: – «Ma', mi lu facìstivu lu firriuolu? ora datimi 'na canuzza e lu firriuolu ca haju a jiri a circari a mà suoru.» Si minti 'n caminu e va a cerca a sò suoru; arriva 'ntra un chianu e vidi 'na quantità di cristiani e dici: – «Di cu' è sta vistiami?» Rispunni lu vistiamaru:

– «Di lu Dragu-draganti, Chi nu si spagna nè di Di', nè di li Santi, Chi si spagna di Do Firriulieddu Ca, tri jorna natu, e va pri lu viulieddu, E duna pani a la cani e cci dici: Mancia, canuzza mia, e nun abbaiari Ca buoni cosi âmmu a fari.»

Pùa vitti 'na mànnira di piecuri, e cci spijà': – «Di cu' su' sti piecuri?»

– «Di lu Dragu-draganti, Chi nu si spagna nè di Di', nè di li Santi, Chi si spagna di Do Firriulieddu Ca, tri jorna natu, e va pri lu viulieddu, E duna pani a la cani e cci dici: Mancia, canuzza mia, e nun abbaiari Ca buoni cosi âmmu a fari.»

Arriva nni la casa di lu Dragu, e tuppía, e la suoru cci apri, e vitti stu picciliddu. – «Tu a cu' cierchi?» – «Ia ciercu a tia ca sugnu tò frati, e ti nni ha' a jiri nni la mamma.» Lu Dragu quannu 'ntisi ca cc'era Do Firriulieddu, si va a'mmùccia susu nni lu sulàru; Do Firriulieddu spija a la suoru:– «Unn'è lu Dragu?» – «Ccà susu nni lu sulàru.» Cumanna a lu cani: – «Acchiana e abbaja a ssa scala scala ca ia viegnu appriessu di tia.» Lu cani acchiana, e cumencia a'bbajari. Firriulieddu cci ij' appriessu, e va a trova lu Dragu e l'ammazza; si piglia la suoru, 'na quantità di dinari, e si nni vannu nni sò matri, e restanu tutti cuntenti.


Text viewBook