Folk Tale

La Cerva

AuthorGiuseppe Pitrè
Book TitleFiabe novelle e racconti popolari siciliani
Publication Date1870
LanguageSicilian
OriginItaly

.

'Na vota s'arriccunta ca cc'eranu 'nu Re cu 'na Riggina. Sta Riggina avia fattu dui figghi fimmini, una cu li dienti d'oru, e una cu li dienti d'argentu. Passatu tiempu, sta mamma muríu e lassau sti dui figghi, una di 14 anni, 'n'àutra di 15 anni. Sta Riggina lassau a sò maritu l'anieddu di diamanti dicènnucci ca s'avia a spusari a dda fimmina ca ci capía giustu. Ora pri quantu potti furriari, st'anieddu 'un iju a nuddu, e lu Re l'avia misu supra la sua scrivania.

'Na vota, pi lu capu di l'annu, li figghi jeru a vasari la manu a sò patri, la ciù granni, vidiennu st'anieddu supra lu tavulinu, si lu vosi 'nsajari e ci iju giustu. Lu patri 'scíu foddi, e si vulía spusari la figghia. Ma sta cosa comu putia essiri? 'Ntantu lu Re la furzava e idda 'un vulía. Sta picciotta, 'un sapiennu chiddu ca fari, si jittau a li piedi di lu Pontifici pi cuntàrici lu fattu. Lu Pontifici ci dissi, ca sta cosa era 'mpussibili; «ma pi pigghiari tiempu, dicci a tò patri, ca ti lu spusi, quannu ti porta 'na vistina ca havi a fari lu juornu Suli e la notti Luna.» La picciotta ci lu dissi e lu patri partíu a truvalla. Cu lu fattu scuntrau un cavalieri; dici: — «Maistà, chi jiti circannu?» Lu Re ci cuntau lu fattu.— «Maistà, ci arrispusi chiddu, vi la dugnu iu»; e ci la desi. La picciotta ca la vitti spirdau. Va 'nta lu Pontifici e ci lu dissi. — «Senti, ci dissi iddu, fatti fari 'n'àutra vistina ca havi a fari lu mari cu li pisci. Si ti la fa, allura fatti fari 'nu stipu granniusu e vièni ccà, cu tò suoru.» Dda picciotta partiu e ci lu dissi a sò patri e la vistina fu truvata. Allura idda si fici fari lu stipu e partì cu sò suoru. Lu Pontifici allura li metti ddà intra, 'mpìcia lu stipu beni, e lu jetta 'ntra mari.

Lassamu ora a li picciotti 'ntra ddu stipu, e pigghiamu ca c'era 'nu Re, di ssi parti annintra, ca era malatu, e li medici ci avievanu dittu, pi stari buonu, di farisi la passiata 'ntra mari. Un jornu, passiannu, s'addunau di sti cordi ca jèvunu 'nsumma, e li vosi piscari. Pisca, pisca, e tira stu stipu. Tuttu cuntenti lu porta a lu sò palazzu, lu spìcia e trova la prima suoru, la fa vidiri a sò matri e si la spusa. Un jornu, si truvavanu sti spusi affacciati 'nta 'na finesca ca dava 'nta un vuoscu: tuttu assièmi la picciotta vitti vèniri un cavalieri a cavaddu, lu canuscíu e vitti ca era sò patri. Iddu accustau e mentri ca lu Riuzzu era vutatu, ci dissi a sò figghia:— «Dduocu si', scilirata? sienti; spieru a Diu ch'hai a'ddivintari cèriva e hai a essiri sparata di tò maritu.» Li jastimi di lu patri e di la matri, sapiti ca arrivunu sempri; e sta picciotta si misi tanto 'n pinsieru, ca arrisurviu di fàrisi pi daveru cèriva. Fici 'sciri a sò suoru di lu stipu e ci cuntau tuttu lu fattu, e ci dissi, ca si lu Riuzzu ci spijava pirchì avia li dienti d'argentu ci avia a rispunniri ca ci l'avia canciatu la Madonna e ca avia fattu un vutu di 'un curcàrisi pi sei misi cu iddu. Idda ca era fata partíu, fatta cèrva, pi lu vuoscu. La suoru ca arristau, comu vinni lu Riuzzu ci cuntau nzoccu ci avia dittu sò suoru, e iddu ci criditti. Stu Riuzzu duoppu tiempu pi allianàrisi iju un juornu a caccia 'nta la vuoscu; mentri ca stavanu mangiannu, veni sta cèrva e accumència a jiri a lu cantu di lu Riuzzu. Lu cuminciau a siddiari tantu, ca lu Riuzzu s'arrabbiau, pigghia la scupetta e cci spara. La cèrva, firuta, curri, va 'nta lu palazzu, si 'nfascia lu vrazzu, e si vesti com'era. S'arricogghi lu Riuzzu; iddu ci cuntau lu passatu e cci ammùscia a sò soru, e stèsiru tutti assemi filici e cuntenti.

Noto.


Text viewBook