Asinus et Leo Venantes

Virtutis expers, uerbis iactans gloriam, ignotos fallit, notis est derisui. Venari asello comite cum uellet leo, contexit illum frutice et admonuit simul ut insueta uoce terreret feras, fugientes ipse exciperet. Hic auritulus clamorem subito totis tollit uiribus, nouoque turbat bestias miraculo: quae, dum pauentes exitus notos petunt, leonis adfliguntur horrendo impetu. Qui postquam caede fessus est, asinum euocat, iubetque uocem premere. Tunc ille insolens 'Qualis uidetur opera tibi uocis meae?' 'Insignis' inquit 'sic ut, nisi nossem tuum animum genusque, simili fugissem metu'.