Haxeri jaunak behin
Beghiatu zien berekin
Zikoina barazkaitako;
Guti, guti zuten jateko.
Jaunak bere apairuko
Moillia mehe bat zien;
Eskele ghisan zen bizitzen.
Gathulu zabal baten barnen
Moillia hori ezari zien.
Zikoinak bere mosko luziaz
Txortik atzaman etzioan:
Koki txarrak bere mihiaz
Oro xiflatu zian.
Falsukeria hortzaz mendekatzeko
Zikoinak barazkaita du kumitatzen.
—Gogo honez, derio erraiten
Haxeriak; ene adixkidentako
Bethi nuzu lehian.
Egun eta oren erranian,
Badoa lasterka zikoinaren etxera.
Edireiten du etxe hori ederra,
Eta barazkaria
Ezin hobeki erria.
Gosia zien handia,
Gose menx ezpeita haxeria.
Araghi ussainak plazer zeion eghiten,
Hona zela zeion iduritzen.
Apairia izan zen zerbitzatia
Unzi lepho luze batetan;
Zikoinaren moskoa han
Doidoia zen sartzen.
Haxeri horrek zien
Lodixeghi sudurra.
Ixil ixila itzuli zen
Barurik bere etxera;
Ahalketurik oillo batek
Atzaman balu bezala;
Ezaririk sabel pian buztana
Beharriak aldiz behera.
Falsia, hau hire duk izkribatia;
Igurikak bethi ordaria.