Badio Esopek,
Nekezalebatek
Bere sorhoan,
Negu denboran,
Ibilten zelarik,
Sughe bat zurela ediren
Elhur gainen
Hedaturik.
Kharuntaturik, harriturik,
Hil hilik, bai ere ezinturik,
Oren laurden baten
Bizirik etzuen.
Ghizon horrek du eraikiten,
Bere etxerat eramaiten.
Jakin etzuen, ez,
Zer zukien
Sari ukhenen.
Sut ondoan ezartez,
Onghi beroturik
Alderdi batetik,
Bai eta bestetik,
Sughea du pitzerazten.
Beroa duelarik senditzen
Hil hotz sughek
Buria du alxatzen;
Haren huiztuak
Etxea bethatzen.
Sughea khexuturik,
Inguru bat eghinik,
Bere honkieghiliari
Bizia eman dionari
Beghitartiala jauzi
Zaiko bai nahi.
Debru eskergabia,
Hori da bai ene saria?
Nekezaleak du erraiten,
Igurikak, haut nik hilen.
Bere khexian,
Ordu berian,
Aizkora harturik,
Hartaz sughea jorik,
Bi colpuz hirur sughe ditu eghiten.
Buria, khorpitza eta buztana
Jauziz, lothu nahiz elgargana,
Berehala dirade hasten;
Bainan eztira ez josten.
Hon da honghile izatia;
Norenzat? hor da hor puntia.
Bethi danik eskergabiak
Izan tu urhenze txarrak.