*I wesel ende i muus

Een wesel vinc eene muus. Doen vinc die here van den huus Dat wesel ende quetset sere. ‘Ghenade,’ seit hi, ‘lieve here: Ic hebbe al uwe muse geten, Met rechte soudijs mi danc weten.’ - ‘Danc?’ seide die man, ‘hoe mach dat sijn? Dune dadest niet doer den wille mijn, Du doest om dattu selve wils leven Bider spisen, die hem es bleven; Du nemest al, du doest mi scade, Bedi en doe ic di ghene ghenade. Al waenstu wel sijn ontladen, Ic bens noch al onberaden.’ Dus es menech man die doet I dinc doer sijns selfs goet, Ende wille I andren doen verstaen, Dat hijt doer hem heeft gedaen.