*I punt ende i osse

Een puut sach I osse staen: ‘Ic wildic ware aldusghedaen!’ Die puut goet sinen buuc vol wasen, Hi dranc ende begonste blasen. Doe sach hi sitten sine kinder. ‘Nu siet,’ seit hi, ‘ben ic noch minder Dan die osse, die staet int velt?’ - ‘Ja ghi,’ seiden si, ‘die helt.’ Die puut dranc meer ende hi verblies. ‘Nu siet,’ seit hi, ‘wat segget gies?’ - ‘Lieve vader,’ seiden si, ‘Die osse es vele meerre dan ghi.’ Doe dranc hi soe ter derder werven, Dat hiere om moeste sterven. Wie es die ghene, die dat doet? I man, die hem versmort int goet, Ende draghet selken overmoet Int herte, dat hiere af spliten moet.