*I havec ende I nachtegale

Een havec vant I nachtegale In haren nest. Met soeter tale Bat si hem, dat hise soude sparen Ende hare jonghe, diere in waren. ‘Gherne,’ seit hi, ‘wiltu singhen.’ Die nachtegale liet haer dwinghen Van den havec, ende si sanc Met droever herten, doer sijn bedwanc. ‘Dune hevest,’ seit hi, ‘niet wel ghesonghen.’ Doe greep hi I van haren jonghen. Staphans quam daer I man, die scoet Met sinen boghe den havec doet. Die emmer wille den andren vaen, Nemmermeer en moet hijs ontgaen.