Folk Tale

Y blaidd a’r oen

Translated From

Λύκος καὶ ἀρήν

AuthorΑἴσωπος
LanguageAncient Greek

Other Translations / Adaptations

Text titleLanguageAuthorPublication Date
The Wolf and the LambEnglishGeorge Fyler Townsend1867
De wolf en het lammetjeDutch__
Yn Moddey-Oaldey as yn EaynManxEdward Faragher1901
AuthorGan Glan Alun
Book TitleChwedlau Neu Ddammegion Aesop
Publication Date1887
LanguageWelsh
OriginGreece

Fel yr oedd Blaidd yn tori ei syched wrth fin ffrwd redegog, fe ganfyddodd Oen unigol ychydig islaw iddo yn yfed o’r un dwfr. Gwnaeth i fynu ei feddwl i ymosod arno, a cheisiai ddyfeisio rhyw esgus i gyflawnhau ei drais. “Filain,” ebe ef, gan redeg at yr Oenig, “pa sut yr ydych chwi yn meiddio llwydo y dwfr yr wyf fi yn ei yfed?” “Yn wir,” atebai yr Oce yn dra dychrynedig a gwylaidd, “nid wyf fi yn gweled pa fodd y gallaf fi lwydo y dwfr, canys y mae yn rhedeg oddiwrthych chwi ataf fi, ac nid oddiwrthyf fi atoch chwi.” “Pa’r un bynag am hyny,” meddai y Blaidd, “nid oes ond biwyddyn er pan y clywais chwi yn fi ngalw I yn bob math o enwau drwg.” “O! syr,” ebe yr Oen gan grynu, “nid oeddwn ni ddim wedi fy ngeni flwyddyn yn o? “Wel,” meddai y Blaidd, “ os nid y chwi oedd, eich tad oedd e, ac y mae hyny yr un peth; ond nid yw o ddefnydd yn y byd treio fy ymresymu I allan o fy swper.” Ac heb ychwaneg o eiriau, fe syrthiodd ar yr Oenig druan, ac a’i llarpiodd yn y fan.

Lle y byddo nerth, creulondeb, a malais, yn cyd-gyfarfod ni byddis byth yn fyr o esgus i ormesu. — Ychydig obaith i wrthsefyll gormes ac anghyfiawnder sydd i’r rhai na feddant ddim arfau ond cyfiawnder a diniweidrwydd.


Text viewBook