Een wolf begon een kudde schapen te volgen, maar deed hen geen kwaad. Aanvankelijk vreesde de herder hem als een vijand en volgde het nauwlettend met zijn ogen. Maar toen hij verder ging de kudde te volgen zonder aanstalten te maken om aan te vallen, dacht de herder dat het eerder een vriend dan een uitgelezen vijand moest zijn, en toen de herder naar de stad moest liet hij de kudde door de wolf bewaken. De wolf nam zijn kans waar en viel de schapen aan en scheurde de meestte uitelkaar. Toen de herder terugkwam en zijn vernietigde kudde zag, zei hij: “Ik heb nu wat ik verdien voor het toevertrouwen van schapen aan een wolf.”