Een landrat sloot toen hij bang was vriendschap met een kikker die een gemene truc met hem uithaalde. Hij bond de poten van de rat aan die van zichzelf. Ze begonnen op het land een maaltijd te vergaren. Maar toen ze bij de rand van een vijver kwamen, sprong de kikker erin. Hij had een goede tijd in het water en kwaakte onophoudelijk, terwijl de ongelukkige rat, die met hem mee werd gesleurd, een buik vol water slikte en verdronk. Het dode lichaam zat nog vast aan de poten van de kikker. Een havik zag het en greep het met zijn klauwen, en de kikker, die zich niet los kon wurmen, werd ermee opgetild. Dus de havik at ook hem op.