Y llygoden a’r llyffant

Digwyddodd i Lygoden ar ddiwrnod anffortunus ddyfod i gydnabyddiaeth gyda Llyffant, ac aethant i gyd-drafaelio. Y Llyffant, dan esgus o fawr serch, ac o awyddfryd i gadw ei gyfaill allan o bob perygl, a rwymodd draed blaen y Llygoden wrth ei draed ol ef, ac fel hyny teithiasant yn mlaen, am dymhor, ar y tir; o’r diwedd, daethant at ffrwd o ddwfr, a’r Llyffant, gan beri i’r Llygoden beidio dychrynu, a ddechreuodd nofio drosodd, ond gyda eu bod hanner y ffordd drosodd, darfu y Llyffant ymsuddo yn ddisymwth i’r gwaelod, gan lusgo y Lygoden anlwcus gydag ef. Ond wrth i’r Lygoden ymdrechu a gwingo yn y dwfr, canfyddodd Barcud hi, a chan ddisgyn arni, fe gipiodd y Llygoden ymaith, gan gario y Llyffant oedd y’nglyn a hi yr unffordd.

Y mae yr hwn a lunio ddinystr ei gymmydog, yn fynych yn cael ei ddal yn ei fagl ei hun. Nid hapus un undeb rhwng dau o wahanol anian.