Yr arth a’r llwynog.

Yr oedd Arth yn arfer ymffrostio o gariad mawr at Ddyn, gan ddyweyd na ddarfu iddo fe erioed larpio neu ddarnio Dyn wedi iddo farw. Sylwai y Llwynog, gyda gwên, “Buaswn yn meddwl mwy o’ch proffes o gariad, pe na rwygech ef byth pan yn fyw.”

Gwell cadw dyn rhag marw, na’i enneinio ef wedi iddo farw.