Yr asyn a’r ceiliog rhedyn

Asyn, wrth glywed y Ceiliogod Rhedyn yn chwibanu, a fawr foddhawyd gan eu peroriaeth; a chan benderfynu, os gallai, gyrhaedd yr un dawn a hwythau, a ofynodd iddynt, ar ba beth yr ymborthent, fel ag i ganu mor fwyn. Atebasant hwythau, na swperent ar ddim ond y gwlith: a’r Asyn, wrth ymroi i fyw ar yr un lluniaeth, a fu farw o newyn.

Ni wna newid ymborth newid natur. “Y mae yr hyn sydd faeth i un, yn wenwyn i’r llall.”