Y dyn a’r llew.

Digwyddodd fod Dyn a Llew yn cyd deithio; a chyfododd dadl boeth rhyngddynt, pa un ai Dyn ai Llew oedd y creadur dewraf a chryfaf; fel yr oeddent yn cyndyn ddadleu, daethant heibio i gerfddelw, ar ymyl y ffordd, o Ddyn yn llindagu Llew. “Edrychwch yna,” ebe y Dyn, “pa brawf ychwaneg a fynech na hwnyna o uwchafiaeth y Ddynoliaeth?” “Dyna,” atebai y Llew, “ eich adroddiad chwi o’r mater: ond gadewch i ni fod yn gerfwyr, ac am un Llew o dan draed Dyn, chwi a gewch ugain o Ddynion o dan balf y Llew.”

Nid oes fawr o ymddiried i ŵr pan yn dyst, neu farnwr yn ei achos ei hun. “Diboen i ddyn dybio yn dda.”