*Die sieke wuwe

Die wuwe lach ene werven Soe siec, dat si waende sterven; Si bat hare moeder, dat si vare In peelgrimagien over hare Tallen kerken, die si vint. Doe seide die moeder: ‘lieve kint, Het gaet al over niet mijn varen: Du heefst die kerken ende die outaren Bevult soe dicke ende besmet, Gheneestu oec, soe saltu bet; Du hevest die heileghen soe verwrocht, Dine diet ghene hulpe, an hem ghesocht.’ Bi deser favelen wi verstaen Die in peelgrimagien gaen, Ende haer sonden met hem draghen, Hets om niet dat si jaghen.