*Den esel ende den liebaert

Een esel sprac tenen liebart: ‘Van mi selen sijn vervart Beesten vele, ic saelti toghen Op ghenen berch vor dinen ogen.’ Doe seide die liebart tsinen scerne: ‘Her esel, dit sag ic gherne.’ Alsi op den berch waren, Begonste desel soe ghebaren, Dattie hasen harentare Ende die geeten vloen van vare. ‘Her esel,’ sprac die liebart, ‘Ic ware oec van u vervaert, Maer onse vrienscap es soe goet, Ic hope, dat ghi mi niet en doet.’ Die luttel mach ende beroemt vele, Hets recht datmen met hem spele. Wachtens hem, dies hem beroemen, Men sieter niemen ere af comen.