*Die hasen

Die hasen liepen harentare In sorghen ende in groten vare. Doe begonsten si hem bedinken, Dat si hem wouden gaen verdrinken. Doe vonden si pude in I riviere Sittende. Als die pude die diere Saghen, waren si sere vervaert, Ende si vloen te watre waert. ‘Ha, ha!’ seide I hase, ‘wat ic nu sie, Dese pude sijn bloder dan wie. Laet ons leven, dats mijn raet, Ende doghen dat ons overgaet.’ Die merket op eens anders pine, Te min vernoyt hem die sine.