*I vos ende i besie

Een vos sach I besie hanghen, Ende hem begonster omme langhen. Hi spranker na, en diede niet: Die besie bleef daer hise liet. Doe was herde gram reinaert Ende sprac aldus ter besien waert: ‘Du best soe hert ende soe groene, Blijf daer, dijns en hebbic niet te doene.’ Quaet man, die cranc es in die daet, Ten minsten sal hi spreken quaet.