Zamaria eta astoa

Bere beharretan Lur biribil hontan Gure lagunak behar tugu, Ahal oroz, bethi laguntu. Hire aizoa balin bada hilzen Haxea higanat duk erortzen. Asto bat bidez bide bazoen Jaun-handi zaldi baten ondotik. Bere karga pian leherturik, Lasto-jalea inziriz ari zen. Zaldiak arbalda xoila zuen. Pixkañobat, zaldiari erraiten du, Lagunt nazu zuk, ahal baduzu, Bestela ni hilen nuzu Heltu gabe hiriala. Othoitzen zaitut oneski; Haxe honen erdia bizkarriala Ezaririk, zu ederki Oraïno txosta zintazke. Eztiat nahi, erraiten du zaldiak, Eta eghiten uztar ostikoak; Hi ordian phausa hintake. Bere laguna ikhussi zuenian Onghi hilik kargaren pian, Oghen handi diat, erran zuen, Eghiaz oraï diat ezagutzen. Asto-zenaren haxea ordian Ezarri zioten bizkarrian, Larrua ere haxe gainian.