De mier en de duif

Een mier leunde te ver over de rand van een fontein en viel in het water. Een duif vlakbij op een tak, zag het gebeuren, en omdat de mier niet kon zwemmen, plukte de vogel een blaadje en wierp het hem toe. De drenkeling kon er nog juist opklimmen en de wind dreef hem veilig naar de kant.

Toen de mier weer op het droge stond, zag hij een vogelvanger met een groot net op de duif toesluiten. De mier rende zo snel hij kon naar de man toe en juist toen deze zijn net ophief om het over de niet vermoedende duif te werpen, beet de mier hem vinnig in zijn been.

"Au!" riep de man en liet zijn net vallen om aan zijn been te krabben. "Wat was dat?"

Voor hij het net weer kon oppakken, was de duif al lang weggevlogen naar een veiligere plaats.

De ene dienst is de andere waard.