Sonsan ni wɔlɔ

Don dɔ, sonsannin y’a fɔ wɔlɔ ye ko ale ka kegun ni wɔlɔ ye. Wɔlɔ fana y’a fɔ ko ale ka kegun ni sonsan ye. U y’a fɔ ko u k’u dogo ko : ni min sera ka min ye, o ye kegunman ye. Sonsan fɔlɔ taar’i dogo. A bolila ka tu dɔ lamini ka na i biri o tu kɛrɛ fɛ. Wɔlɔ y’a ɲini ka a ye. Wɔlɔ ko: ‘Sisan, i k’i jɔ, ne fana bɛ taa n dogo.’ Wɔlɔ bolila, ka yɛlɛn san fɛ, ka wuli ka yɛlɛn san fɛ, k’i cun, ka jigin dugu ma, ka i biri dugu ma, ka i da k’i jan k’a kaman fila yɛrɛkɛ... Sonsannin y’a ɲini k’a ɲini, k’a ɲini, a ma a ye. A ye a sen wulilen ye, a nana a ka foroko dulon wɔlɔ sen na. A ye wɔlɔ ɲini, a ma wɔlɔ ye. Wɔlɔ ye a kan to a ma ko : ‘Sonsan ! Na i ka foroko ta k’a bɔ n sen na.’ Sonsan nana a ka foroko ta. A y’a fɔ :Tiɲɛ na, i ka kegun ni ne ye!’