Gjinkalla dhe Milingona

Si kendoi gjinkalle e marre Gjithe behare E pa pisk se ishte trok Kur i ra dimri mbi koke Menjane s’kish vene ushqime Mize e krimba as nje therrime Shkoi t’ia qaje hallin dhe zine Milingones qe e kish fqinje Dhe e luti qe t’i huaj Ca pak grure per disa muaj Deri sa te dilte dimri “Sa te ben, une ta paguaj Para gushtit besa-bese Kapital dhe interes” Milingona s’te jep hua Ja qe e ka kete te mete “Veres c’beje a nuk me thua?” I tha cinxerit te shkrete -Dreke e darke qe pa gdhire Une kendova e bera palle -Qysh? Kendove? Shume mire, dhe tani kerce, gjinkalle!