Chłopi jowisz

Chłop stojący zazdrościł siedzącemu panu Lepszego stanu I lżył niebiosy Za takie losy Myślą zuchwałą: Iż jednym nadto dają, drugim nadto mało. Rzekł w tem Jowisz: On chory, a ty jesteś zdrowy, Lecz masz wybór gotowy:

Chcesz bogactw? będziesz je miał, lecz pedogrę razem — Uszczęśliwion wyrazem Przyjął chłop złoto, ale legł kulawy. Wesoł był zrazu, lecz gdy ból żwawy Coraz bardziej dokuczał, Chłop narzekał i mruczał, A winując się o to — Rzekł: Jowiszu! wróć zdrowie, a weź sobie złoto. — Z uskutecznieniem Jowisz się nie bawił. Odjął bogactwa, pedogrę zostawił.