Filozofi chłop

Wielki jeden filozof, co wszystko posiadał, Co bardzo wiele myślał, więcej jeszcze gadał, Dowiedział się o drugim, który na wsi mieszkał. Nie omieszkał I kolegę odwiedzieć I od niego się dowiedzić, Co miał i zkąd była ta jego nauka? Znalazł chłopa nieuka, Bo i czytać nie umiał, a więc książek nie miał; Oniemiał. A chłop w śmiech: Moje księgi, rzekł, wszystkie na dworze. Wół, co orze, Sposobi mnie do pracy, uczy cierpliwości, Pszczoła pilności, Koń, jak bydź zręcznym, Pies, jak wiernym i wdzięcznym, A sroka, co na płocie ustawicznie skrzeczy, Jak lepiej milczeć, niźli gadać nic do rzeczy.