Górai dolina

Jak to zwyczaj, wyższy hardy. Doznając zwykłej wzgardy Rzekła raz dolina górze: Ty się wznosisz, ja się nurzę, Jednakbym się nie mieniała. — Góra szczytem swym zuchwała, Pogroziła dolinie. Ale w tejże godzinie usiadł tuman na górze, A z nim wiatry i burze, Wiatr liść dębów pomiotał, Cedry piorun zdruzgotał.