Motyli chrząszcz

Czasem się złą bydź zdaje bardziej, niż jest, chwila. Złapało dziecko chrząszcza, filozof motyla. Musiał się chrząszcz po kijku kręcić naokoło, Motyl pielęgnowany poglądał wesoło, I żałował kompana; puściło go dziecię. Wsadzony motyl za szkło, kiedy kończył życie, Rzekł: Teraz znam, jak zmienne w pozorach istoty: Lepsze prostych dziwactwa, niż mądrych pieszczoty.