Szkatułaz złotem i wór z kaszą

Szkatuła pelna złota śmiała się raz z wora. Tegoż właśnie złodzieje do skarbu wieczora Wkradli się, zamek zdarli, zawiasy odkuli I, żeby złota dostać, szkatułę popsuli. Widząc wór, który z kaszą odpoczywał w oknie, Że w kawałki rozbita na podwórzu moknie, Rzekł do niej: Jam ocalał, mając tylko kaszę. Nie trzeba się wynosić z tego, co nie nasze.