Trzoda

Pies wierny, owca prosta, ale dobre zwierzę, Z wilkiem i z lisem raz weszły w przymierze. Lis aby od kur stronił, Wilk aby owce bronił. Jednak, iż był lis zdradny, wilk w siłę zamożny: Pies był ostrożny. Gdy szły w manowce, Pilnował owce, A na odwodzie Czuwał przy trzodzie. Raz gdy się kury, gęsi, owce w radę zeszły, Przybył tam i rzekł do nich lis w lata podeszły: Próżno się zgromadzacie, już to razy kilka Zawsze jest podejrzenie na lisa i wilka, Na wilka, co was broni kochane jagnięta! Na lisa, co was strzeże kury i gęsięta! Pies was w to podejrzenie ku nam przyprowadza, Pies was zdradza. —

Więc wyrok zgromadzenia psa odejść przymusił. Cóż zatem? wilk zgryzł owce, lis kury wydusił. I tak to zawsze bywa, gdy się zejdą w kupie Pilnujący roztropni, pilnowane głupie.