Lew i Mysz

Lwa śpiącego w swoim legowisku obudziła Mysz biegnąca po jego twarzy. Złoszcząc się, chwycił ją swoją łapą i właśnie miał ją zabić. Mysz, przerażona, żałośnie błagała, by darował jej życie. "Proszę, pozwól mi odejść", zapłakała, "a któregoś dnia odpłacę ci za twoją łaskawość". Pomysł, że tak maleńkie stworzenie mogłoby kiedykolwiek coś dla niego zrobić rozbawił Lwa tak bardzo, że śmiał się głośno i, w dobrym nastroju, wypuścił Mysz. Jednakże taka sposobność nadarzyła się Myszy. Pewnego dnia Lew zaplątał się w sieć rozciągniętą przez myśliwych, a Mysz usłyszała i rozpoznała jego ryki złości i pobiegła tam. Nie zwlekając wzięła sie do pracy, przegryzając sznury ząbkami, i udało jej się uwolnić Lwa. "Proszę!" rzekła Mysz, "śmiałeś się ze mnie, kiedy obiecałam, że ci się odwdzięczę: ale teraz juz wiesz, że nawet Mysz może pomóc Lwu".